Αφετηρία ελπίδας

Καθώς ήρθε στο φως

ακούστηκε ήχος

 

Εκείνος ο παμπάλαιος

κρότος των λέξεων

 

Με την αυθεντική φωνή

των παιδικών ονείρων

 

Σα φλέβα αγνής γύμνιας

που προορίζεται ν’ αγαπηθεί

Wandering

 

Body densely populated

by naked words

by permanent illusions

by eternal darkness

 

Book dullness

of separate beauty

of blessed dreams

of narrow thoughts

 

Philosophy unreal

from alien light

from young faith

from blessed look

 

Poetry enlightened

by uphand road

by undercovered mind

by instensin words

Λεκτικός άνεμος

 

Στα παράλια της Τέχνης

φυσά πάντα ο Ζέφυρος της ευαισθησίας

 

Μία διαδικασία διαδοχής

που επιβάλλει τους μύχιους συριγμούς

 

Ποιος δηλοποιεί το άυλο

ποτίζοντας απάνεμα το βλέμμα;

 

Οι Λέξεις οι ανεξίτηλες

που οριοθετούν την ύπαρξη

 

Ζωή δίχως λέξεις

δεν υπάρχει