Μικρό πέτρινο όνειρο

Η μοναξιά της θάλασσας

στην άκρη του βράχου

 

Η αγάπη της ηλιαχτίδας

στη φωνή των χειλιών

 

Η μαγεμένη κι ασάλευτη

πόρτα των ονείρων

 

Η φεγγαρένια μεμβράνη

Νότια της σκέψης

 

Σαν την αιώνια διακίνηση

αναλαμπών αγάπης 

Το ξένο ψωμί

 

Στην άκρη της θάλασσας

περπάτησε πάλι

 

Ένα μεγάλο παιδί είναι

με φτηνά σανδάλια

 

Μόνο να γράφει ξέρει

στη ζεστή παραλία

 

Δεν έχει πάντα λίγο ψωμί

να χαρίσω σε άλλους

 

Ούτε θέλει να πάρει ξανά

ξένο ψωμί ή όνειρο

 

Θα χορταίνει μόνο με λέξεις