Αφετηρία ελπίδας

Καθώς ήρθε στο φως

ακούστηκε ήχος

 

Εκείνος ο παμπάλαιος

κρότος των λέξεων

 

Με την αυθεντική φωνή

των παιδικών ονείρων

 

Σα φλέβα αγνής γύμνιας

που προορίζεται ν’ αγαπηθεί