We will begin again

We don't need

any past

We don't need

any future

We don't need

any leader

We are together

by our words

We will begin again

by the breath of our hearts

We are always the truth

of our best thoughts

Yannis Politopoulos

Poetry is

                                              P assion

                                              o f an

                                              e ternal

                                              t ruth that is

                                              r unning silently

                                              y ears for years

                                              i dea is the

                                              s ecret of arts

                                              P erfect

                                              a rt that wins the

                                              s ilence and

                                              s peaks for the

                                              i mpossible

                                              o f

                                              n ative truth

                                           Yannis Politopoulos

No foreigner

Your breath remains

a sea of feelings

Your soul travels

through my voices

Your poem touches

my authority

There is no stranger

into our poem

There is no reality

out of our poem

There is just a poem

that changes our present

You and I

as the same image

of the same look

Yannis Politopoulos

Μουσική στην άκρη του κόσμου

   Στις απαρχές του Φθινοπώρου ακόμη ο ήλιος ενεδρεύει στις ποικίλες ακρογιαλιές των βλεμμάτων. Γι’ αυτό προφανώς κι ο έρωτας παραμένει ζωντανός στις μαγικές ακτές των ανθρώπινων επιθυμιών.

   Κι ίσως γι’ αυτό μία γυναίκα μεταγράφει τις παιδικές της επιθυμίες σε μορφή μουσικής δωματίου.

   Καθώς τα δάχτυλά της ακραγγίζουν τα πλήκτρα του πιάνου, ένας άντρας ακούει τυχαία τους μουσικούς ήχους, καθώς διανοίγει το παράθυρο του μοναχικού δωματίου του, για να προσθέσει στο βλέμμα του μία έστω εικόνα ομορφιάς, ικανής να μεταβάλει την καθημερινότητά του.

   Ακούγοντας τη γλυκιά μουσική ο άντρας νιώθει την άμεση την απόλυτη ανάγκη να κοινοποιήσει την ευτυχία του στο πλάσμα που παίζει πιάνο.

   Και σα βλέπει να ανοίγεται το παράθυρο από το οποίο προέρχεται η λατρευτή μουσική, τότε προσμένει να συναντήσει το θαύμα.

   Και συμβαίνει αληθινά να πραγματώνεται στο βλέμμα του η εμφάνιση μιας γυναίκας τόσο όμορφης στα μάτια του που το αποφασίζει πως παίζοντας στην κιθάρα κάτι για την ίδια θα ταξιδέψουν μαζί μέχρι την άκρη του κόσμου. 

   Κι ίσως και στο άπειρο κι ακόμη πιο πέρα στην απεραντοσύνη του πρώτο τους κοινού βλέμματος.

Γιάννης Πολιτόπουλος

Ποιητικό Μυθιστόρημα

Γαλάζιο βλέμμα

ταξιδεύει στα μάτια των ανθρώπων

Μία φράση

ξεφεύγει από τα χείλη τους

Τα πολύχρωμα χέρια τους

απλώνονται το ένα στο άλλο

Η γραφή ξεκινά

με τον πρώτο ερχομό

Κι ένα τυχαίο βλέμμα

μετατρέπει το Ποίημα σε Μυθιστόρημα

Όπως δηλαδή μία ανάρτησή μου

ενώνει τις ζωές μας για πάντα

Γιάννης Πολιτόπουλος

Μεγάλο ταξίδι

Στη θάλασσα των ονείρων μας

την αγάπη τη λένε μνήμη

Στον αέρα των σκέψεων

τη φιλία τη λένε όνειρο

Στη γη των χαδιών

τη συνάντηση τη λένε φιλί

Κι είναι μεγάλο το ταξίδι μας

από την καρδιά του ενός στου άλλου

Κι ακριβώς γι' αυτό

το ταξίδι μας αξίζει τα πάντα

Γιάννης Πολιτόπουλος

Feast

A wind of the Greek Language blows

to the lips of the summer

Sunbeams of literature are lightening

the eyes of the sea

Clouds of music hug

the humans’ ears

Crystal waters moist

the hands of writing

Voices of memory hug

the instant look

That’s the reason why

the friends’ hearts are pleased

Yannis Politopoulos

Through the trips

In Vienna

I touched a look

In Rome

I felt a hand

In Paris

I read a voice

In London

I smelt a feeling

In New York

I touched a breath

In Nicosia

I breathed a thought

In Belgrade

I saw a rainbow

In Sofia

I learned a lesson

Yannis Politopoulos